1. Starosta na wniosek organizatora stażu lub z urzędu, po zasięgnięciu opinii organizatora stażu i wysłucha- niu bezrobotnego, może pozbawić bezrobotnego możliwości kontynuowania stażu w przypadku:
1) nieusprawiedliwionej nieobecności podczas więcej niż jednego dnia stażu;
2) naruszenia podstawowych obowiązków określonych w regulaminie pracy, w szczególności stawienia się do odbycia stażu w stanie wskazującym na spożycie alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych lub spoży- wania w miejscu pracy alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych;
3) usprawiedliwionej nieobecności uniemożliwiającej zrealizowanie programu stażu.
2. Osoba, która z własnej winy nie podjęła albo przerwała realizację stażu, zwraca na wyodrębniony rachunek bankowy PUP albo samorządu powiatu koszty:
1) badań lekarskich i psychologicznych, o których mowa w art. 205 ust. 1,
2) przejazdu, o którym mowa w art. 206 ust. 1,
3) zakwaterowania, o którym mowa w art. 206 ust. 2 – o ile zostały poniesione.
3. Osoba, która z własnej winy nie podjęła albo przerwała realizację stażu, o którym mowa w art. 119 ust. 1, lub nie przystąpiła do procesu potwierdzenia nabycia wiedzy i umiejętności lub uzyskania dokumentu potwierdzającego nabycie wiedzy i umiejętności, zwraca na wyodrębniony rachunek bankowy PUP albo samorządu powiatu koszty, o których mowa w ust. 2, oraz koszty potwierdzenia nabycia wiedzy i umiejętności.
4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się w przypadku gdy przyczyną niepodjęcia lub przerwania programu stażu lub nie- przystąpienia do procesu potwierdzenia nabycia wiedzy i umiejętności było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub prowadzenia działalności gospodarczej, trwającego co najmniej miesiąc.