Art. 247. ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia

1. Starosta może odroczyć termin spłaty lub rozłożyć na raty należności z tytułu zwrotu nienależnie pobra- nego świadczenia albo należności z tytułu zwrotu środków przyznanych na finansowanie form pomocy.
2. Starosta z urzędu lub na żądanie podmiotu obowiązanego do zwrotu należności, o których mowa w ust. 1, po zasięgnię- ciu opinii powiatowej rady rynku pracy, może umorzyć te należności w całości albo w części.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się, jeżeli wystąpiła jedna z przesłanek:
1) w postępowaniu egzekucyjnym lub na podstawie innych okoliczności lub dokumentów stwierdzono, że podmiot obo- wiązany do zwrotu należności, o których mowa w ust. 1, nie posiada majątku, z którego można dochodzić należności;
2) dochodzenie należności, o których mowa w ust. 1, mogłoby pozbawić osobę obowiązaną do ich zwrotu lub osobę po- zostającą na jej utrzymaniu niezbędnych środków utrzymania;
3) osoba obowiązana do zwrotu należności, o których mowa w ust. 1, zmarła, nie pozostawiając majątku, z którego można dochodzić należności;
4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że dalsza egzekucja będzie bezskuteczna z powodu braku majątku lub źródła dochodu obowiązanego, z których jest możliwe wyegzekwowanie środków pieniężnych przewyższających koszty egzekucyjne;
5) osoba prawna została wykreślona z właściwego rejestru osób prawnych przy jednoczesnym braku majątku, z którego można dochodzić należności, o których mowa w ust. 1, a odpowiedzialność z tytułu należności nie przechodzi z mocy prawa na osoby trzecie;
6) jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej uległa likwidacji;
7) zachodzi interes publiczny.
4. W przypadku gdy umorzenie w całości albo w części należności, o której mowa w ust. 1, nastąpiło w sytuacji wy- stąpienia jednej z okoliczności, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 6, lub w przypadku gdy miejsce pobytu osoby obowiązanej do zwrotu tej należności nie jest znane, decyzję o umorzeniu należności pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.
5. Odroczenie terminu spłaty, rozłożenie na raty, umorzenie w całości albo w części należności, o której mowa w ust. 1, stanowi dla przedsiębiorcy lub pracodawcy pomoc de minimis i jest przyznawane zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.